Materiał otrzymywany przy spalaniu węgla kamiennego w kotłach pyłowych, opadający grawitacyjnie z komory paleniskowej i odprowadzany hydraulicznie poprzez układ odżużlania do komór osadczych, skąd następnie przemieszczany jest na pola odkładcze.

Złożony z ziaren o nieregularnym kształcie, strukturze w przewadze porowatej i szklistej, barwy ciemnoszarej. Wykazuje uziarnienie charakterystyczne dla frakcji żwirowych i piaskowych, przy czym w zakresie uziarnienia < 2 mm zawiera się do 75% masy żużla. Posiada ustabilizowany skład chemiczny i nie wykazuje właściwości niebezpiecznych dla środowiska. Pod względem stężeń pierwiastków promieniotwórczych nie przekracza dopuszczalnych wymagań i może być stosowany jako surowiec lub materiał w budynkach przeznaczonych na pobyt ludzi i inwentarza żywego. Spełnia wymagania dla kruszyw stosowanych do niwelacji terenów, budowy dróg, obiektów sportowych i rekreacyjnych. W produkcji ceramiki budowlanej stosowany głównie jako dodatek schudzający masy ceramiczne, którego zastosowanie przyczynia się do poprawy jakości i redukcji braków wyrobów ceramicznych (poprawia urabialność, zapobiega pękaniu i zniekształceniom, zwiększa porowatość).

Zastosowanie żużla paleniskowego:

• w przemyśle ceramicznym jako materiał schudzający surowiec ilasty,
• w drogownictwie (do budowy i utwardzania dróg, do budowy nasypów),
• w przemyśle cementowym,
• w podziemnych technikach górniczych (do wypełniania wyrobisk korytarzowych, doszczelniania zrobów zawałowych, likwidacji zbędnych wyrobisk itp.),
•  do rekultywacji i niwelacji terenów.

 

 

Załączniki:

• Karta Informacyjna Substancji